Γκουαρίνι, Γκουαρίνο

(Guarino Guarini, Μοντένα 1624 – Μιλάνο 1683).Ιταλός αρχιτέκτονας. Υπήρξε μοναχός της αδελφότητας των Θεατίνων. Σπούδασε στη Ρώμη, όταν στην αρχιτεκτονική επικρατούσε ο ρυθμός του μπαρόκ, εμπνευσμένος από τη μεγάλη προσωπικότητα του Φραντσέσκο Μπορομίνι. Για ένα σύντομο διάστημα ανέπτυξε δραστηριότητα στη Μοντένα. Το 1655 αυτοεξορίστηκε στη Μεσίνα της Σικελίας, όπου εργάστηκε στις εκκλησίες της Ευαγγελιστρίας και του Αγίου Φιλίππου. Έπειτα εμφανίστηκε στο Παρίσι ως αρχιτέκτονας της εκκλησίας της Αγίας Άννας της Βασιλικής και καθηγητής της θεολογίας. Από το 1666 χρονολογείται η μακρόχρονη διαμονή του στο Τορίνο, όπου προσκλήθηκε για να οικοδομήσει την εκκλησία του Αγίου Λαυρεντίου, ένα από τα σπουδαιότερα έργα του. Δύο χρόνια αργότερα ο Κάρολος Εμμανουήλ B’ τον ονόμασε μηχανικό και μαθηματικό της αυλής του και του ανέθεσε την κατασκευή του παρεκκλησίου της Αγίας Σινδόνης (1667-90), μαρμάρινου αριστουργήματος που τοποθετείται ανάμεσα στη μητρόπολη και στο βασιλικό ανάκτορο. Στο Τορίνο, εκτός από άλλα μικρά και μεγάλα έργα, σχεδίασε το Κολέγιο των Ευγενών (σήμερα Ακαδημία των Επιστημών) και το ανάκτορο του πρίγκιπα του Καρινιάνο με την επιβλητική κυματοειδή πρόσοψη, στο οποίο δύο αιώνες αργότερα στεγάστηκε η πρώτη ιταλική βουλή. Ο Γ. χρησιμοποίησε τη γόνιμη φαντασία του για να ελαφρώσει το άκαμπτο σχέδιο των κτιρίων του, που βασίζεται στην αρχιτεκτονική μεταγραφή μιας μαθηματικής ιδέας. Τα θαυμάσια πλέγματα των τρούλων του, όπως του Αγίου Λαυρεντίου και ακόμα περισσότερο της Αγίας Σινδόνης, μοιάζουν με δύσκολες γεωμετρικές αφαιρέσεις, που έχουν εφαρμοστεί στην πέτρα με εκπληκτικό λυρισμό. Κατά τον ίδιο γεωμετρικό τρόπο αντιλαμβανόταν και τον χώρο, τόσο όταν σχεδίαζε τους αυστηρούς όγκους των ανακτόρων και χρησιμοποιούσε κόκκινο τούβλο για να δώσει παλμό στις επιφάνειες με τα διακοσμητικά διάχωρα όσο και όταν διαμόρφωνε τις περίπλοκες προοπτικές κατασκευές των εκκλησιών του. Ο Γ. επέδρασε βαθύτατα στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική μπαρόκ, κυρίως μετά την έκδοση της μελέτης του Σχέδιααστικής και εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής (Disegni di architectura civile ed ecclesiastica)που εξέδωσε μετά τον θάνατό του ο κυριότερος συνεχιστής του έργου του, ο Μπερνάρντο Βιτόνε. Εξωτερική άποψη του τρούλου του Αγίου Λαυρεντίου στο Τορίνο (1666-67), ένα από τα σπουδαιότερα έργα του Ιταλού αρχιτέκτονα Γκουαρίνο Γκουαρίνι.